Going down under..... I am ready for it!!

Zo daar zit je dan in het vliegtuig vanuit Fiji richting Australië. Eerlijk gezegd wel een beetje nerveus want na alle mooie dingen van de eerste 2,5 maand, gaat mijn grote droom in vervulling.....rondreizen in Australië en het liefst elke zand/ woestijnkorrel te gaan zien. Aangekomen op de luchthaven zit ik eerst nog een uur vast in het vliegtuig, ze krijgen de gate niet aangesloten. Maar gelukkig na een uurtje en verhuisd te zijn naar een andere gate, mogen we er dan uit. Een voordeel is wel dat mijn tas al op me lag te wachten. Een oud collega van me woont in Melbourne, en werd heel lief door haar man en zijn nichtje 's avonds laat opgehaald. Ik was namelijk niet de enige die bij ze verbleef, zijn moeder en nichtje waren overgekomen. Ik zou hier even de eerste dagen verblijven, wat achteraf 2,5 week is geworden.

De volgende dagen heb ik allerlei dingen kunnen regelen, zoals een aussie telefoonnummer, bankrekeningnummer (het enige wat me nu nog tegen houd is een huis en een baan Smiling face with smiling eyes) en begonnen aan de zoektocht naar een auto. Grappig genoeg kijk je dan nog eens naar wat papieren die je bij je hebt en zie je opeens dat je helemaal niet van Argentinie terugvliegt, maar vanuit Brazilie. Gelukkig kom ik er nu achter en niet over een paar maanden. Tussen het regelen door ook sleeptouw genomen om alle leuke plekjes van Melbourne te ontdekken, zoals Brighton Beach, St. Kilda, Chadstone en natuurlijk de stad zelf. Aangezien er ook nog tussendoor gewerkt moest worden, natuurlijk niet door mij, werden de grootste plannen voor een lang weekend gemaakt. Dus zaterdagochtend vroeg met zijn 7-en de auto in en op weg naar de Great Ocean Road, maar eerst zoals een echte Aussie een brekkie (breakfast, zoals elk woord hier afgekort word). Onderweg super mooie dingen zoals Bell's beach, Split point lighthouse, Koala's en de 12 apostelen gezien.

Het fijne aan Melbourne en omgeving is dat het zo veelzijdig is, dus vandaag een lekkere dag met een bezoek aan de kaasboederij, chocolaterie en een bierbrouwerij/ wijngaard. Tja, als echte Nederlander natuurlijk ook zoveel mogelijk (gratis) proeven, eindconclusie.... MJAM!! Gelukkig ook nog wat actiefs gedaan, de 1000 steps in Dandenong National Park gelopen. De volgende dag was het Australia day, heel Australie vrij en lekker genieten, de dag afgesloten met het kijken naar heel mooi vuurwerk over Docklands.

Het plan in Australië is om lekker rond te reizen en het leuke van reizen is dat je andere mensen ontmoet die dezelfde of soortgelijke ideeën hebben en dat je ze weer tegen komt op andere plekken. Een van de dutchies die ik op Bali had ontmoet, vloog na Bali naar Sydney. Het leuke is dat ik we in contact zijn gebleven en dat ze naar Melbourne is gekomen. Nu nog een auto scoren en dan kon de roadtrip beginnen. Helaas wilt het met de auto nog niet echt vlotten dus doen we nog maar even een excursietje tussendoor naar Philip Island. Hoe gaaf was dat, kleine pinguintjes waggelend van het strand naar de duinen. Je mocht geen foto's/ video's maken omdat de flitsen ze in de war maakt. Jammer genoeg waren er nog veel mensen die de regels aan hun laars lapte.

Nadat ik pas in de nacht thuis was van Philip Island, stond de volgende dag de wekker behoorlijk vroeg. Niet zomaar zonder reden, we gingen dolfijn en zeeleeuwen snorkelen. Spijtig genoeg was het zicht best slecht en hadden de dolfijnen er niet zoveel zin. Daarentegen was er 1 zeeleeuw die het wel gezellig vond met ons en zwom gezellig mee terug naar de boot. Het leuke aan Melbourne eind januari is dat Australian Open daar dan gehouden worden, dus met zijn allen op Frederation Square naar de finale kijken op het scherm. Daarna nog even gezellig een drankje gedaan in het centrum, maar daarna ging het lichtje wel uit.

Ik was er al een beetje bang voor, de 4 seizoenen van Melbourne, aangezien ik niet zo goed ben met temperatuurverschillen, maar ik had toch ergens kou gevat. Dus heel de dag in bed liggen, behalve voor een auto bezoekje. De volgende dag weer wat beter, dus dan maar ook weer op ontdekkingsreis. Deze begon in het Exhibition square en eindigde snel na het eten in de rooftopbar 'Naked for Satan', was heel leuk en lekker maar miss hien toch iets te vroeg weer op pad gegaan.

Na nog een dagje uitzieken, nog even de laatste dingen in de omgeving van Melbourne bezoeken, nu ik er toch ben. Met Rogier en Roxanne de donker wolken in Melbourne centrum ontvlucht naar de Mornington Peninsula en als bedankje was het daar stralend weer. We zouden het bijna vergeten maar de bedoeling was dat ik een auto ging kopen om verder te reizen in Australie. Maar vandaag was dan eindelijk de dag dat ik een auto gekocht heb. Nog even de laatste dingen aanschaffen en we konden beginnen.

Aangezien Roxanne nog niet de Great Ocean Road had gezien, hebben we die nog maar een keer gedaan. Helaas moesten we even een tussenstop houden in Lorne, want mijn lichaam was het er nog niet mee eens. Daar lag ik dan met koorts en de griep in mijn busje.... Ik was helemaal niet eigenwijs/ koppig om zo snel alweer verder te gaan. Uiteindelijk weer verder gereden, tezamen met duizenden Chinezen....want we waren natuurlijk precies weer begonnen met de roadtrip op de dag van het Chinese nieuwjaar. Ach ja, was in ieder geval gezellig druk overal.

Na de Great Ocean Road richting Adelaide gereden en overnacht in Fitzroy River Reserve, niets te doen maar wel een mooi afgelegen plekje. Onderweg naar Kingston nog even gestopt in Millicent om een drankje te doen in McIntyre park. Super mooi salt lake gezien, kleurt gewoon door het zout helemaal roze. Hierna vertrokken naar Goolwa, Roxanne heeft een kennis daar wonen. Hij heeft ons meegenomen naar dograces, waar we ook nog eens succesvol waren met wedden en dus winst mee hebben gemaakt. Verder nog op het strand met de 4WD geweest en nog de Goorong op geweest met de boot. In totaal bij de kennis 3 nachten verbleven, maar we waren nog steeds niet in Adelaide dus maar weer door. Op de route lag de McClaren Valley met behoorlijk wat wijngaarden dus ja, die konden we niet zomaar voorbij rijden. Voorbij adelaide gereden en uiteindelijk onze nacht doorgebracht op een verlaten parkeerterrein, gelukkig mochten we er ook nog voor betalen...

De volgende dag stond het begin van de Nullabor op de planning, dit is een uitgestrekt landschap waar niets te beleven is en verder ook niet veel mensen komen. Je kan er beter maar geen autopech hebben. Overnacht op het volgende parkeerterrein, waarna we verder richting de grens tussen Zuid-Australië en Western Australië. Bij de grens aangekomen werd er gecontroleerd of we groenten, fruit en/ of zaden bij ons hadden. We mochten door maar grappig genoeg kwamen we er laten achter dat we nog wel het een en ander in de auto hadden...... Oeps. Daarnaast was het opeens vroeger dan dat we dachten, er is namelijk een tijdsverschil tussen Melbourne en de grens van 2 uur en een kwartier. Ook al hadden we nog even te gaan qua tijd toch maar gestopt in Eucla om te overnachten. Veel te vroeg gaan slapen, wat natuurlijk ook resulteert in veel te vroeg wakkeer worden, maar ja toen maar de resterende kilometers van de Nullabor afgereden. Onderweg EINDELIJK een kangaroo gespot (helaas behoorlijk in de verte). Maar we hebben ook zelfs kamelen gezien, het schijnt een van de laatste plekken te zijn waar ze in het wild voorkomen. Aan het einde van de Nullabor is er de langste rechte weg van de wereld (alsof deze weg nog niet saai genoeg was). Uiteindelijk in Salmon Gums gestopt, de auto had er warm van gekregen dus maar even het nodige bijgevuld. Het was een prima plekje om te verblijven al was het niet voor de duizenden vliegen, mieren en muggen, dus was weer een vroegertje.....

De kust van zuid-west Australië staat hierna op de planning maar dat volgt in mijn volgende blog.

Tot snel!
Liefs, Nicole





PS. Ik mis mijn #voetbalvriendinnen ontzettend!!
Wist u dat ...
- Ze zaterdag 12 mrt weer een eerste training hebben en ik die moet missen? Onze topscoorster Tanja zich gaat ontfermen over de #bankzitters? Gewapend met een roze voetbal gaat ze proberen dit zooitje aan het voetballen te krijgen...
- Ik overweeg om voor het PwC EK even naar België te vliegen?
> JAAHAA DOEN! Zeggen de #voetbalvriendinnen!